wariat

1. pot. Jechać, pędzić, biec jak wariat «jechać, biec bardzo szybko»: Wjeżdżam do osady, a tu naprzeciw pędzi jak wariat czerwony golf. M. Bielecki, Dziewczyna.

2. Latać, biegać, jeździć jak szalony, pot. jak wariat «poruszać się z pośpiechem, usilnie próbując coś załatwić, zdobyć, zobaczyć itp.»: (...) biega jak szalony po mieście opowiadając, że w ramach antysemityzmu osaczyli go pałkarze i chcą go zniszczyć. K. T. Toeplitz, Wybór.

3. Nieszkodliwy wariat «o osobie, której nie traktuje się zbyt poważnie, ogarniętej jakąś pasją, poświęcającej się czemuś bez reszty»: Problem w tym, że ekologów przywykło się u nas traktować jak nieszkodliwych wariatów, a gdy chodzi o zwierzęta, prawo lekceważy się z uporem godnym lepszej sprawy. Polityka 32/2000.

4. pot. Patrzeć, spojrzeć itp. na kogoś jak na wariata «patrzeć, spojrzeć itp. na kogoś ze zdumieniem lub dezaprobatą»: Rówieśnicy Marka różnie podchodzą do jego pasji. Niektórzy, jak mówi, patrzą na niego jak na wariata. Cash 5/1993.

5. pot. Robić coś jak wariat «robić coś w sposób gwałtowny, nieobliczalny»: Jej mina tak mnie rozśmieszyła, że przez pół godziny ryczałem jak wariat. Z. Uniłowski, Pokój.

6. pot. Robić z siebie, udawać, strugać wariata «udawać, że jest się nieświadomym niczego, niezorientowanym w niczym i niewinnym»: Do czego mam się przyznać?! – zawołałem. – Przecież już zeznałem, że Wąsik... – Przestańcie z tym Wąsikiem! – zawołał tamten. – I nie udawajcie wariata! Przecież należycie do nielegalnej organizacji, pracującej na rzecz obcego wywiadu! J. Stawiński, Piszczyk.

7. pot. Wariat z mokrą głową «żartobliwie o osobie niezbyt zrównoważonej»: (...) zobacz, jak on się ubrał, prawdziwy wariat z mokrą głową... Roz bezp 1997.

Dom, szpital (dla) wariatów zob. dom 4.

Robić, zrobić z kogoś wariata, robić z tata wariata zob. robić 16.